Styl- poezji

Wal

prosto z mostu

Tam gdzie poezji słowo

Rozdzieraj granice

Pisz swoje dzielnice

Narodowej tęsknoty

Wolność której nie zaznajesz Polsko

https://sites.google.com/site/poezjatytan/

Moją poezją

ducha - cię raczę

Na nowy styl

Polski

A nie tułaczem

Cię zwą

Polsko

Dla ciebie Polsko te słowa

Abyś pojęła

Wysiłki swoje

Dla kogo stąpasz

Nie możesz pojąć słów polityków

Co rusz to kameleon

Przeplatanek błysk pomyłek

To nie świt naszej mowy

To nie promyk odnowy

To nie nasz styl

To nie w naszym stylu

Nie naszej mowie

A pogardzie

Kto nam to opowie

O Prawdzie

Jakże mówić nam trzeba

do wolnej Polski

Nam iść trzeba

Gdyż zapomnieliśmy języka mowy

Na poróżnieniu słów

Stworzono demokrację

Nie ta droga gdzie każdy ma rację

A Prawda co na niej kamień węgielny

Wyrzucił czas

Niewiedzy

Nie tam jest Polska

Nie ten styl

Mowy

A ni jej

Ubiór odnowy

Ależ Prawda jest naszym darem

Które pozna prawdziwy człowiek

I jej obrony jest godność

Nowej Polski

rekin

Walcz swoją potęgą słowa

Wal prosto z mostu i na łeb

By nie ty ale twój wróg skomlał

Który ją zechce zagasić

Poezję duszy

Narodów kultury

By rozkwitały

Jak pęki kwiatów

W promieniu duszy

Co rozwesela nam

Dzień

Pomroku katuszy

https://sites.google.com/site/poezjitworczej/

Co nam dano wznosić

Talenty i rozszerzać

Jej wielkość

Do Prawdy stworzeń

Jakiej jej nadano

Jej miejsce

I Berło

Zwycięstwa.

Wolność

https://sites.google.com/site/poezjainfor/

Tam gdzie twój

Dom

Tam i duch i sumienie

Życiem tętni

Twój puls

Tętna bije czas

Co jak zapas wody żywej

We wnętrzu twoim

Zaznacza czas

Życia

https://sites.google.com/site/poezjapolskanet/

Wznoś potęgę swojej mowy

Ta co prawdy

Jej ulice

W twojej duszy sumień

Treść

To wszystko dla Ojczyzny dla niej

serce miej

https://sites.google.com/site/poezjisalon/

Człowiecze jesteś człowiekiem

Podobny swemu Bogu

By się rozwijać

Duchowo jak i

Materialnie gdzie szczęściem

Bóg nas będzie obdarzał

https://sites.google.com/site/poznanieprawdypl/

Mów po imieniu Polsko

Prawdy Słowo jest

jak miecz obosieczny

A na przestępcy czapka gore

A mówić prawdę to jak by palić ogień na jego głowie

Czego się lękasz perełko moja Polska

W uczciwości twój raj

Abyś nie popadała w pokuszenia

Moja Polsko

Zwątpienia są złym doradcą

https://sites.google.com/site/salonnetpl/

Prawda co mądrością

Pryskasz

Na twoim panowaniu

Ostoją się Narody

A tyle ich mordów

I niezgody

W poróżnieniu

Języków

Jakie człowiek zapożyczył

Od zwierzyny gadów

Smoków

I różnych Potworów

Co go omamiły

Przeróżnych istnień.

Ależ nigdzie

Nie ujrzysz mądrości

https://sites.google.com/site/salonorg/

Polsko

Jesteś mi jak pieśń miła

Co obyś ty jako Ojczyzna moja

Wielka była w potędze swego ducha

Jako ziarno wśród

Narodów

https://sites.google.com/site/salonpoezja/

Kto nam z dnia

Noc wtóruje

Kto do góry nogami

Dom buduje

Kto jako zło

Dobrem nazywa

Czy to ma być Polska

Dla wszystkich

https://sites.google.com/site/salonpoezjicom/

Z dnia na dzień

do wysokich skał

Jako w Prawdzie za urocza

jej dzień

Wynosi mądrość jako

Proroczy sen

Przeinacza nasze życie

w wielkość

Która zapulsuje tryumfem

Naszego zwycięstwa

Jako Polska

Moja Ojczyzna

O świcie

Obudzi nas Jutrzenka jako Prawdy

Jej zwycięstwa

Dar

https://sites.google.com/site/salonpoezjiorg/

Idziesz codziennością kłopotów

Dnia powszedniego

A ono jak kłębek zwija się

W jedną całość

Lub odwrotnie

Przygód zmartwień

I uniesień

W tym co jest Piękne

Życie

https://sites.google.com/site/stylpoezji/

Wytężając ducha swego

A tu nic nie twoje

Kościół umasowiony

Duch umartwiony

Ciało omdlałe

Czy to tak nam dane

Iść Prawdy stronice

Pisać sumieniem czystym

W swojej krwawicy krwi

Po próżnicy

A wróg z nas żywcem drwi

https://sites.google.com/site/wiadomosciprawda/